เจาะกระดานหุ้น

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : 1,600 จุด โลกสวย

    ทันทีที่ดัชนีวิ่งทะลุแนวต้านทางจิตวิทยา 1,600 จุดขึ้นไปปิดที่ระดับ 1,614.80 จุด บวกไป 17.08 จุด อย่างรวดเร็ว ก็ดูเหมือนว่าช่วงนี้จะหยิบฉวยอะไรก็ได้กำไรไปหมด จนชาวหุ้นเกิดความฮึกเหิมว่า เป้าหมายที่เคยตั้งกันไว้ก่อนหน้านี้ที่ระดับ 1,700 จุด ไม่ไกลเกินเอื้อม ยิ่งมีเรื่องของ MSCI เข้ามาเกี่ยวข้อง ความคาดหวังเม็ดเงินต่างชาติจึงกลับมาอีกครั้ง ทำให้เชื่อว่าต่อจากนี้จะได้เห็นนักลงทุนหลายประเภทสามัคคีกันดันหุ้นให้อยู่ขาขึ้นไปอีกนาน

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : จุดเด้ง!

    อาการแทงกั๊กที่เกิดขึ้นในเที่ยวนี้ทำให้รู้ว่า นักเล่นกลุ่มต่าง ๆ หันมาเน้นการตั้งรับมากกว่าไล่ซื้อหุ้นแบบไม่คิดชีวิต! ส่งผลให้การเคลื่อนตัวของดัชนียังอยู่ในวังวนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงแบบนี้ “โมนิก้า” มองเป็นเกมที่ต้องใช้ปฏิภาณไหวพริบมากเป็นพิเศษ เพราะเป็นจังหวะที่กองทุนตัวจี๊ดดักขายหุ้นแบบไม่มีลิมิต ก่อนจะย้อนกลับเข้ามาซื้อเมื่อเห็นว่า กดไม่ลงนะจะบอกให้

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : โดนทุบ (อีกแล้ว)

    สถานการณ์ของตลาดหุ้นไทยในช่วงรอข่าวดีเข้ามาเสริมความมั่นใจในการลงทุน ล้วนเป็นจังหวะที่ทำให้นักเล่นเกิดอาการเกร็งสุด ๆ เพราะมีเรื่องให้ลุ้นระทึกตลอดเวลา “โมนิก้า” ถึงไม่แปลกใจที่วานนี้ดัชนีหัวปักลงมาปิดที่ 1,591.86 จุด ลบไป 4.97 จุด ด้วยมูลค่าการซื้อขาย 4.71 หมื่นล้านบาท เพราะมันไม่มีอะไรเหนี่ยวรั้งให้นักเล่นต้องเดินหน้าเก็บหุ้นเข้าพอร์ตต่อไปเรื่อย ๆ ไงล่ะคะ

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : 1 เดือน หลุด 1,600 จุด 2 ครั้ง

    ก่อนอื่นต้องขอชี้แจงก่อนว่า ความน่าสะพรึงกลัวของตลาดหุ้นไทยในเที่ยวนี้ไม่ได้อยู่ที่ผลงานของบริษัทจดทะเบียนออกมาไม่ดี แต่อยู่ที่ดัชนีไม่ตอบรับกับข่าวสารด้านลบที่มีออกมา จนดูเหมือนตลาดหุ้นไทยกำลังพยายามฝืนธรรมชาติอย่างไร้เหตุผล และเป็นตัวแปรที่ทำให้ดัชนีแกว่งตัวในลักษณะ W-Shape เป็นเวลาหลายเดือน เดี๊ยนถือเป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วงมากสุดในห้วงเวลานี้นะจะบอกให้

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : อ่อนแรง..ไม่อ่อนใจ

    ดูเหมือนยุทธวิธี “ลงซื้อ ขึ้นขาย” จะกลายเป็นสูตรสำเร็จไปแล้วสำหรับการเข้าลงทุนในช่วงตลาดหุ้นไทยผันผวน ผสมกับแนวความคิด “เล็กสั้น ขยันซอย” ดัชนีถึงขยับขึ้นไปไหนไม่ได้สักที พร้อมกันนั้นต้องไม่ลืมว่า อิทธิพลตลาดหุ้นต่างประเทศยังเป็นตัวแปรที่ชี้ว่า วันนี้หุ้นจะ “ขึ้น” หรือ “ลง” จึงต้องเกาะติดสถานการณ์ของตลาดหุ้นไทยแบบห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ นะจะบอกให้

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : ยันอยู่ ?

    วันนี้เป็นอีกครั้งที่ผู้คนในตลาดหุ้นต้องมา “นั่งลุ้น นอนลุ้น” ให้ดัชนีเด้งกลับขึ้นไปสวย ๆ หลังจากโดนเทขายหุ้นออกมาตลอดเวลา จนทำให้ภาพของการเคลื่อนตัวออกไปในโทนแกว่งตัวลงอย่างเห็นได้ชัดแบบนี้ “โมนิก้า” ถือเป็นเรื่องที่บั่นทอนความมั่นใจในการลงทุนอย่างมีนัยสำคัญ และจะปล่อยให้เรื่องพรรค์นี้ดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ไม่ได้ เพราะไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่เลยนะคะ

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : เคว้งคว้าง

    คำเดียวสั้น ๆ แต่ได้ใจสุด ๆ “โมนิก้า” คงต้องพูดว่า “เคว้งคว้าง” เกินจะบรรยาย หลังตัวแปรที่จะทำให้สถานการณ์โดยรวมดีขึ้นเป็นลำดับ มันหาไม่ได้เลยจริง ๆ จนทำให้นักเล่นทิ้งหุ้นอุตลุดตลอดทั้งวัน แต่โชคดีที่มีแรงช้อนเข้ามารับหุ้นเป็นระยะ ดัชนีเลยยืนปิดที่ระดับ 1,609.47 จุด ลบไป 5.67 จุด ด้วยมูลค่าการซื้อขาย…

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : หลุดแนวรับ..ไหลลงต่อ

    แรงขายที่เกิดขึ้นตลอดทั้งวานนี้ทำให้สถานการณ์ของตลาดหุ้นไทยตกอยู่ในภาวะลำบากมากขึ้นกว่าเดิม เพราะดันทำให้ดัชนีไหลลงมาต่ำกว่าเส้นแนวรับ 75 วัน และ 200 วัน ซึ่งในทางสัญญาณเทคนิคเหมือนเป็นการบอกให้รู้ว่า หากวันนี้ไม่เด้งกลับขึ้นไปปิดเหนือเส้นแนวรับดังกล่าว ดัชนีมีสิทธิไหลลงไปหาแนวรับแรกที่บริเวณ 1,600 จุด ก่อนจะทะลุลงไปหาฐานเก่าที่บริเวณ 1,580 จุด นะจะบอกให้

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : ไร้ทิศทาง

    จริง ๆ “โมนิก้า” ไม่อยากจั่วหัวแบบนี้หรอก! แต่เป็นเพราะสถานการณ์ของบริษัทนอกตลาดหุ้นปิดตัวลงเรื่อย ๆ ทำให้เดี๊ยนมองเห็นความอ่อนด้อยของผู้มีอำนาจในการฟื้นฟูเศรษฐกิจไทยชัดเจนขึ้นไปอีก โดยเฉพาะในส่วนของการแก้ปัญหาเงินบาทแข็งค่า ซึ่งอยู่ภายใต้การบริหารจัดการของธปท.อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ถือว่าเหลวเป๋วยิ่งกว่า..ขี้ แบบนี้กระมัง! ผู้คนในวงการตลาดหุ้นถึงก่นด่าคุณชายวิรไท ไม่มีชิ้นดี..อิอิอิ

  • คอลัมน์

    เจาะกระดาน : ก.ล.ต. สายชิล ?

    เดิมที “โมนิก้า” ตั้งใจจะเจาะประเด็นการทำหน้าที่ของหน่วยงานกำกับตลาดหุ้นอย่าง ก.ล.ต. กับ ตลท. หลังบรรดาแมงเม้าท์สาธยายถึงบทบาทในช่วงหลัง ๆ ไม่ค่อยมีอะไรสร้างสรรค์แบบยั่งยืน เพราะเท่าที่เห็นเป็นเพียงแค่การสร้างวาทกรรมไปวัน ๆ ไม่มีอะไรจับต้องได้เหมือนกับที่โม้เลยสักอย่าง จึงเกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายมากขึ้นเรื่อย ๆ ทุกวัน จนกลายเป็นว่า ไปไหน..มาไหน มีแต่คนบ่นเต็มบ้านเต็มเมืองพะยะค่ะ

Back to top button