โมนิก้าและทีมงาน
-
คอลัมน์
เจาะกระดาน : ย่ำฐานเพื่อไปต่อ
*หากเข้าใจรูปแบบการเล่นหุ้นในช่วงที่กองทุนตัวแสบลุยซื้อหุ้นไม่เว้นในแต่ละวัน ย่อมเข้าใจเหตุผลที่ทำให้ดัชนีทรุดตัวลงมาปิดที่ 1,636.63 จุด ลบไป 6.97 จุด ด้วยมูลค่าการซื้อขาย 4.44 หมื่นล้านบาทได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งบางคนอาจมองเป็นเรื่องที่น่าเสียวไส้สุด ๆ แต่สำหรับความคิดเห็นของ “โมนิก้า” กลับมองเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ ของการเล่นหุ้นในเที่ยวนี้ เพราะทำให้อะไรหลายอย่างไม่เว่อร์วังจนเกินไปนะซี
-
คอลัมน์
เจาะกระดานหุ้น : จุดตั้งฐาน!
*ท่ามกลางบรรยากาศสายฝนโปรยปราย สลับกับมีแดดจ้าในบางจังหวะนั้น “โมนิก้า” ถือเป็นเหตุการณ์ปกติที่พบได้เป็นประจำในยามนี้ แต่สิ่งที่ผิดแผกไปจากเดิมอย่างมีนัยสำคัญ คงเป็นเหตุการณ์ทั่วไปของประเทศไทย ซึ่งบางครั้งมีการพูดเรื่อยเปื่อยในทำนองว่า เศรษฐกิจดีอย่างนั้น..เศรษฐกิจดีอย่างนี้ พอเอาเข้าจริงกลับไม่เป็นเหมือนที่เม้าท์กันไว้เลย เดี๊ยนถึงอยากให้ทุกคนช่วยพิจารณาสักนิดหนึ่งว่า ตอนนี้มีเรื่องไหนที่ทำให้สบายใจได้จริง ๆ บ้างล่ะจ๊ะ
-
คอลัมน์
เจาะกระดานหุ้น : 1,620 จุดเปลี่ยน?
*สถานการณ์ของตลาดหุ้นไทยในช่วง 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา เป็นอะไรที่โอเวอร์แบบได้ใจสุด ๆ หลังมีแรงซื้อจากกองทุนตัวแสบไหลเข้ามาอย่างพรั่งพรู เพียงเพราะตลาดหุ้นต่างประเทศบวกเขียวปี๋ เหล่านักเล่นตัวแสบก็บิลต์กระแสไปถึงขั้นที่ว่า แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์เกิดขึ้นแล้ว วานนี้ถึงเห็นหุ้นกระชากขึ้นมาปิดที่ 1,622.96 จุด บวกไป 8.20 จุด ด้วยมูลค่าการซื้อขาย 4.22 หมื่นล้านบาท มันเป็นอะไรที่บอกไม่ถูกจริง ๆ…
-
คอลัมน์
เจาะกระดานหุ้น : เกมเปลี่ยนตลอดเวลา!
*หากมองสถานการณ์ตลาดหุ้นไทยที่พลิกไปพลิกมาตลอดทั้งสัปดาห์ ย่อมตีโจทย์การเล่นเที่ยวนี้ได้หลากหลายมุมมอง ซึ่งขึ้นอยู่กับตัวคนเหล่านั้นยืนอยู่ในมุมไหน? “โมนิก้า” ในฐานะผู้หญิงปากร้ายใจดีในวงการตลาดหุ้น จึงขันอาสาเป็นคนกะเทาะเปลือกบริษัทสีเทาทั้งหลายแหล่ เพื่อทำให้ทุกคนได้เห็นภาพของ เกมหุ้นมันเป็นอย่างไร? เกมปล้นมีวิธีการอย่างไร และเกมแหลเขาทำได้อย่าง? ชัดเจนขึ้นพะยะค่ะ
-
คอลัมน์
เจาะกระดานหุ้น : พวกโลกสวย..ไปไกล ๆ
*วานนี้มีสายด่วนกริ๊งกร๊างมาหาที่โต๊ะทำงานของ “โมนิก้า” เยอะแยะไปหมดตลอดทั้งวัน เพราะเรื่องที่เม้าท์แตกดันไปกระแทกใจดำของใครบางคนเข้าให้เต็ม ๆ จึงอยากอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นตัวต่อตัว (เสื้อผ้าไม่เกี่ยว) เพื่อทำให้เรื่องราวที่นำเสนอสู่สาธารณชนสมูธสุดเท่าที่จะเป็นได้ พร้อมกับพยายามชี้ให้เห็นความสามารถในการเบ่งกำไรยังคงเปิดกว้างอยู่นะคะ
-
คอลัมน์
เจาะกระดานหุ้น : ปิดเกม!
* ช่วง 1-2 วันที่ผ่านมา “โมนิก้า” เห็นแมงเม่าบางกลุ่มนั่งเหม่อลอย น้ำลายไหลย้อยออกจากปาก พร้อมกับพร่ำพรรณนาภาษาอะไรก็ไม่ทราบได้แบบนี้ มันเป็นอาการของพวกจิตตก ไม่สามารถรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เลยติดอยู่ในห้วงเวลาของความเศร้าสร้อยแบบไม่รู้ตัว เดี๊ยนถึงอยากให้นักเล่นลองสำรวจตัวเองมีอาการดังกล่าวเกิดขึ้นหรือเปล่า? เพื่อจะได้ตั้งหลักในการเล่นหุ้นรอบใหม่ไงล่ะคะ
-
คอลัมน์
เจาะกระดาน : กองทุนดันหุ้น!
* ก่อนอื่น “โมนิก้า” ต้องขอพูดกันตรง ๆ ว่า การลงทุนในตลาดหุ้นไทยเป็นเรื่องยากสำหรับทุกคนจริง ๆ เพราะการไต่เพดานบินสูงของดัชนีในเที่ยวนี้ ล้วนเกิดจากน้ำมือของกองทุนตัวแสบที่เข้ามาไล่ซื้อหุ้นแบบไม่ยั้งมือ บวกกับไม่ได้อธิบายเหตุผลการเข้ามาเก็บหุ้นให้สังคมได้รับรู้ ส่งผลให้ทิศทางของตลาดหุ้นไทยตกอยู่ภายใต้เงื้อมมือนักเล่นกลุ่มดังกล่าวอย่างเต็มตัวไงล่ะคะ
-
คอลัมน์
เจาะกระดานหุ้น : เล่นท้ายตลาด
*ตลาดหุ้นไทยขึ้นมาปิดที่ระดับ 1,607.27 บาท บวกไป 11.69 จุด ด้วยมูลค่าการซื้อขาย 4.83 หมื่นล้านบาท ในระหว่างวัน แรงซื้อกับแรงขายสู้กันอยู่ตลอด จึงได้เห็นดัชนีลงไปสู่จุดต่ำสุดที่แถว 1,586.34 จุด และเด้งกลับขึ้นมาอยู่ในแดนบวกในช่วงท้ายตลาดแบบหน้ามือเป็นหลังมือ การสวิงตัวในลักษณะนี้ “โมนิก้า” มองเป็นการเคาะของพวกชอบเล่นทีเผลอที่เข้ามาดันตอนท้ายและพร้อมจะเทขายออกมาได้ตลอดเวลา หากใครที่ไม่ได้หงายการ์ดป้องกันเอาไว้ระวังจะล้มเสียหลัก เพราะอย่าลืมว่าตัวเลข…
-
คอลัมน์
เจาะกระดานหุ้น : หุ้นไทยแพง?
*เมื่อปลายสัปดาห์ก่อน “โมนิก้า” ได้มีเวลานั่งอ่านข่าวสารบนเว็บไซต์ข่าวหุ้น หรือ www.kaohoon.com แบบละเอียดทุกบรรทัด จนสุดท้ายมาสะดุดใจเอาที่เรื่องหุ้นไทยแพงเมื่อเทียบกับตลาดหุ้นทั่วโลก เลยเกิดอาการหัวใจสั่นระรัวไม่เป็นจังหวะ เพราะไม่นึกไม่ฝันว่า ทีมกระจอกข่าวหัวเห็ดจะเป็นคนเอาข้อมูลดังกล่าวมาตีแผ่ เพื่อทำให้สังคมหุ้นได้เข้าใจถึงเหตุผลที่ฝรั่งดองทิ้งหุ้นไทยไม่เลิกนะคะ
-
คอลัมน์
เจาะกระดานหุ้น : คอตกเป็นแถว
*สิ่งที่ “โมนิก้า” อยากให้แฟนคลับตั้งสติให้ได้มากที่สุด และพยายามนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั้งปวง เพราะต้องการให้แฟนคลับรู้จักแยกแยะเรื่องต่าง ๆ อย่างเป็นระบบ ไม่ใช่มีความเชื่องมงายแบบไม่ลืมหูลืมตา และพากันเข้ารกเข้าพงลึกไปเรื่อย ๆ จนหาทางออกไม่เจอกันสักทีนั้น มันเป็นเรื่องที่น่าเบื่อสุด ๆ เพราะท้ายสุดก็ต้องมานั่งปลอบใจเมื่อสายเกินไปเสียแล้วนั่นเอง!